Categorie: misleiding

Het Perpetuum mobile

Het perpetuum mobile verwijst naar een installatie die altijd in beweging blijft, hoewel dat volgens de derde wet van de thermodynamica onmogelijk is. Hoe weinig weerstand ook overwonnen moet worden, altijd zal weer nieuwe energie toegevoerd moeten worden.  Denk aan de schommel 

Iedereen weet van het bestaan van het perpetuum mobile, maar in kringen van hernieuwbare energie kennelijk niet als we hun verhalen over windmolens, zonnepanelen, batterijen en waterstof mogen geloven. Windmolens leveren gratis energie, nadat ze in een paar maanden de eigen energie hebben terugverdiend, zo vertellen de experts van Milieu Centraal ons.  

Om te beginnen vergeten ze dan te vertellen dat windmolens alleen stroom leveren als het waait vanaf windkracht 4 Bf ongeveer. Het kan zijn dat de wieken draaien, maar dat wil nog niet zeggen dat er stroom wordt opgewekt.  Pas bij een windsnelheid van ca 5 m/seconde – de cut-in speed- begint een windmolen stroom te leveren.  De opbrengst van een windmolen wordt dus bepaald door de windsnelheid tot de derde macht.(1) Het grafiekje laat zien hoe snel de opbrengst van een windmolen oploopt met de toename van de windsnelheid.  De wieken zijn zo afgesteld dat bij een bepaalde windsnelheid het maximale vermogen wordt benut. 

Uit de cijfers van het Gemini park zelf blijkt dat het 50% van het jaar stroom levert. De andere helft wordt geleverd door de backup-centrale met hetzelfde vermogen ( 600  MW ) op windstille dagen en uren.   

De vermelding op de site van Gemini dat 800.000 huishoudens of het equivalent daarvan van stroom kunnen worden voorzien, moet dan ook zijn: ‘800.0000 huishoudens, gedurende 50 % van de uren per jaar en dan op volledig willekeurige uren ”.    

Bij het maken van een energetische verlies- en winstrekening van een windpark ( of zonnepark ) moeten dan ook niet alleen de verliezen van de bouw worden genoteerd , maar alle energetische verliezen die -extra – in de keten worden gemaakt ten opzichte van de enkele centrale. Dus ook die welke worden gemaakt in de  mijnbouwfase, de bouw en -met name- de fase van verwerking ( recycling ) van de molens en wieken. Die cijfers moet men vergelijken met de cijfers van een centrale zonder windmolens (of zonnepanelen) in het circuit. Immers, de centrale kan ook zonder windmolens of zonnepanelen de stroom voor 800.000 huishoudens leveren.    

Wordt al die extra energie in de winning van delfstoffen, de bouw, exploitatie en verwerking ingeboekt in de energetische verlies en winstrekening, dan zal daaruit blijken dat windmolens en zonnepanelen en voorts : alles wat wordt aangeduid met de term ‘hernieuwbaar ‘ zich nooit energetisch terugverdienen zal.  Integendeel, de input van energie zal vele malen hoger zijn dan de windmolen ooit in het leven zal produceren.  Alleen al de sloop en de verwerking van de wieken en molens, zullen waarschijnlijk al meer energie vergen. 

Een bijzondere en aanzienlijke vorm van energetische verlies van een windpark is die van de inpassingsverliezen of ‘curtailment’.  Inpassingsverliezen zijn onvermijdelijk bij aanbod gestuurde opwekking van elektrische energie.  Bijvoorbeeld op een zonnige zondag in de zomer, waarbij windmolens en zonnepanelen maximaal stroom leveren maar de vraag minimaal is, kan de stroom niet afgenomen worden.  Volgens een uitspraak van een hoge ambtenaar van het Ministery van Economische zaken: ”werd in de periode 2015-2017 in NoordWest Europa 20 tot 40 % van de tijd windenergie niet effectief afgezet naar het net, maar werden de molens afgeschakeld.”  

Alleen al dit verlies doet een windpark energetisch zwaar in de rode cijfers belanden en dan begint het pas:  

  1. De energie mbt tot alle fases van de backup-centrale voor zover die toegerekend moeten worden aan de combinatie met het windpark2) energie voor het delven van extra grondstoffen en alles daaromheen3) energie voor compleet nieuwe fabrieken,voor de bouw en exploitatie van speciale schepen4) productie wieken, bouw van150 windturbines compleet5) compleet nieuw hoogspanningsnetwerk, transformatorhubs op zee 6) onderhoud van 150 windturbines op volle zee, 8.8 km uit de kust op een oppervlak van 64 vierkante kilometer en tenslotte 7) de energie, benodigd voor het afbreken en het verwerken van 450 wieken, opgebouwd uit  70 ton oliederivaten en koolstofvezels.  Dat alles ten opzichte van een klassieke centrale die een twee keer zo lange levensduur heeft bovendien.   

Johan D. beschreef het perpetuum mobile van windmolens met deze anekdote :   

‘Theoretisch gezien verdient een windmolen zich binnen een jaar terug. Alle energie die in de productie van een windmolen is gestopt heeft hij na 1 jaar reeds terug geleverd (zie Milieu Centraal). Een windmolen gaat minstens 25 jaar mee, dus tijdens zijn leven levert 1 windmolen de energie voor 24 nieuwe windmolens terug. Van één enkele windmolen kunnen we 24 nieuwe maken! 

Die 24 nieuwe windmolen kunnen op hun beurt gedurende hun leven weer 24 x 24 nieuwe windmolens maken, enzovoorts. Pak-m-beet over 50 jaar hebben we dan uit 1 windmolen 576 nieuwe gemaakt. Begin nu met wereldwijd 10.000 windmolens en dan hebben we over 50 jaar onwijs veel windmolens, die tegen die tijd de hele wereld van gratis energie kunnen voorzien.  ‘

Ad 1 Formule voor het berekenen van het vermogen van een windturbine : P=½·ρ·A·(ν)3 

De Ocean clean up

De samenleving is doordesemd met positivisme en optimisme en dat is maar gelukkig ook.  Positief in het leven staan is een belangrijke eigenschap voor het functioneren van mensen. Belangrijke voorwaarde voor het slagen van een onderneming is altijd een positieve grondhouding en onvoorwaardelijk geloof in het te behalen doel en het is ongebruikelijk om de plannen van een ondernemer ter discussie te stellen of te bekritiseren. Zelfs al weet je – wellicht uit eigen ervaring- dat het plan weinig kans van slagen heeft. De gewoonte is dat we het glas heffen en de ondernemer goede zaken toewensen. Daarop maakte het plan van TUD -Boyan Slat om the great pacific garbage patch te gaan opruimen geen uitzondering Wereldwijd werd het plan juichend onthaald en Boyan Slat, werd een held.  Ja, en wie zou er nu ook kritiek willen leveren op een plan om de plastic afval – waarin zeedieren verstrikt raken – uit de zee te verwijderen. Wie durft zich nog negatief uit te spreken tegen zo ’n mooi en nobel plan als de  financiering  daarvoor kwam van de grootste plasticvervuiler(s) waaronder Coca Cola.     

Bij ondernemen hoort ook het vermogen om schijnbare tegenstellingen te laten samenvallen en dat was bij het opstellen van een business plan voor het  project Ocean Clean-up niet anders: hoe een bedrijf geld kan verdienen met het opruimen van een vuilnisbelt op zee en die vervolgens op het land weer opslaan. Een vuilnisbelt, twee keer zo groot als de Staat Texas, drijvend in het midden van een oceaan zo groot als het Europese continent en Afrika samen. Dat bleek mogelijk met Goede PR door peperdure communicatiebureaus, betaald door Coca Cola en Akzo Nobel.  Grote veroorzakers van plastic afval hebben belang bij een goed imago als het gaat over het opruimen van hun afval.  Daarom steunen zij het project.  De RVO – de Rijksdienst voor ondernemend Nederland – betaalde ook een groot deel van de kosten om Nederland, als exporteur van groene technologieën, te promoten in het buitenland.    

De great pacific garbage path blijkt echter een verzinsel te zijn en plastic blijkt ook niet schadelijk voor dieren te zijn.  Voorzover dieren verstrikt raken, is dat meestal in visgerei.           

In zijn artikel – the-great-pacific-garbage-patch-twice-the-size-of-texas-is-fake -legt Patrick Moore – oprichter van Greenpeace- uit, dat plastic niet giftig is en dat veel zeedieren juist dankbaar gebruikmaken van plastic voorwerpen die in de zee drijven of zijn gezonken naar de bodem. De heremietkreeft bijvoorbeeld, maakt dankbaar gebruik van gezonken plastic bekertjes en zeevogels gebruiken plastic ‘pebbels’ als vervanging van steentjes etc om het voedsel te ‘kraken’ ;  zeevogels hebben geen tanden. Het voedsel wordt ‘gekraakt’ in een soort maag die de gizzard wordt genoemd , zo legt patrick uit.     

 ” There is a large distinction between pollution in the sea, and litter, the latter of which is often not harmful to the environment and can actually be beneficial to ecological systems” 

Dat alles wil natuurlijk niet zeggen dat er niets gedaan zou moeten worden aan de toenemende hoeveelheid plastic die terechtkomt op de afvalbergen, maar daarvoor zouden betrokken milieu – organisaties de hand in eigen boezem moeten steken. Om te beginnen door wél kritisch te zijn op dit vervuilende en verspillende project, dat zelf in grote mate bijdraagt aan de plastic afvalberg, CO2 uitstoot en andere – NOx- vervuilende stoffen.     

Plastic vervuiling verminderen en voorkomen begint logischerwijs bij minder plastic. Met name bij de keus van kleding en schoeisel, zouden mensen al een groot verschil kunnen maken.   

De vraag is, waarom de overheid onnodig plastic niet zou verbieden. Dat kan ze wel , maar wil ze niet. De overheid, de plastic – industrie en de plastic verwerkende industrie zijn namelijk nauw met elkaar verbonden en hebben gezamenlijke belangen. Bedrijven in de keten van plasticproductie tot verwerking maken vaak deel uit van wereldwijd opererende Conglomeraten. Een verbod op onnodig plastic zou schadelijk zijn voor de economie, veel werkgelegenheid kosten en vooral de aandeelhouders schaden. Vandaar dat de overheid regels uitvaardigt die het gebruik van plastic juist bevorderen.    

Niet de vervuiler betaalt, maar de burgers betalen met z’n allen -via oa de afvalstoffenheffing – de vervuiling die plastic bedrijven veroorzaken en die afvalbedrijven weer opruimen.

Stientje van Veldhoven ( vertrok naar het WRI ) werkte graag mee aan het afsluiten van convenanten met de sector want die hadden er dan weer een nieuw verdienmodel bij. De kosten worden verhaald op de burger die er zelf om had gevraagd. Een van de laatste aanwinsten was het statiegeld op kleine flesjes. Veel nieuwe bedrijven en organisaties, zoals de ocean clean up-organisatie, ontlenen hun bestaan aan die nieuwe geldstromen (subsidies). Zo houden de burgers zelf de keten(s) van industrieën in stand – versterken ze die in feite- en betalen ze, bovenop de afvalstoffenheffing, blijmoedig de subsidies die lagere overheden opleggen. Grosso modo is dat principe van toepassing op alle activiteiten in het kader van ‘de economie van de energietransitie’.

En de plastic -en afvalbaronnen ? Die heffen nog eens de glazen, gezeten op hun miljarden jachten.   Lees via deze link het artikel van Patrick Moore        

https://www.heartland.org/news-opinion/news/the-great-pacific-garbage-patch-twice-the-size-of-texas-is-fake

de ijzeren koe

De ijzeren koe versie 1.02 , 16-08-2022

Als gevolg van de steeds luider wordende roep van de links- progressieve- veganistische- beweging zou het zomaar kunnen dat echte koeien vervangen zullen worden door de ‘ijzeren koe’ :  fabrieken waarin het gras en houtachtige biomassa, met machines geoogst en aangevoerd met schepen en vrachtwagens, middels ‘micro fermentatie’, omgezet wordt in ‘bio’ melk en kaas.       

Koeien, schapen, geiten en andere herbivoren zijn in staat om gras en houtachtige biomassa om te zetten in voor mensen eetbaar voedsel. Op de uitgestrekte pampa’s van Argentinië. (800.000 km2) grazen koeien. In Nederland zetten koeien het sappige gras van de veenweiden om in melk als grondstof voor een heel gamma aan voedingsmiddelen en daarna als vlees leer en andere grondstoffen. Volgens de leer van de veganistische beweging is het melken van koeien en het doden van dieren verwerpelijk. De beweging en hun politieke invloed lijkt sterk te groeien, niet in de laatste plaats als gevolg van reclames waarin vega producten worden aanbevolen als hip. Wat de beweging niet door heeft is dat ze de slippendrager is van het grootkapitaal of dat ze dat gegeven negeren.   Processed food levert veel hogere winsten op dan ‘gewoon’ voedsel. Investeerders willen investeren in deze ‘innovatieve’ technologieën, en daarom werken Koffeman en Korteweg nu aan de ijzeren koe, aangespoord door het succes van de vegetarische slager waarmee ze multimiljonair werden.

Men zou haast gaan denken dat er sprake is van een vooropgezet plan door de kongsi van politiek, de (Rabo) bank en bedrijven als DSM en Unilever met de huidige perikelen rond de stikstof-uitstoot en de betrokkenheid en gangen van onderstaande personen, bedrijven, instellingen en organisaties.          

Nico Koffeman is een Nederlands politicus, communicatieadviseur en dierenrechtenactivist. ( zakenman dus ) Hij was jarenlang een belangrijk adviseur van de Socialistische Partij en betrokken bij onder meer Stichting Wakker Dier, de Bont voor Dieren en de televisieomroep Llink.  Verder is hij senator voor de Partij van de Dieren. ( bron wikipedia ).   

Nico Koffeman is getrouwd met Antoinette Herzenberger, ons allen bekend als presentatrice van het programma RADAR en fervent vegetariër ( dus daar zal je geen uitzendingen over zien bij RADAR ) 

Jaap Korteweg komt uit een familie van negen generaties slager, maar kon op slag geen dier meer doden toen hij de plannen van Nico Koffeman aanhoorde en getroffen werd door dollartekens in de ogen, zo is te lezen. Jaap was getrouwd met Marianne Thieme die in de Tweede Kamer jaren het lobbywerk deed voor de mannen.  Marianne en Nico studeerden weer aan de Erasmus Universiteit die nauw verweven is met de Nyenrode business Universiteit en waar men kan leren hoe een concept tot een biljoenen markt te maken.  Aan de Erasmus Universiteit is weer de organisatie Drift verbonden, een opleidingsinstituut waar mensen worden opgeleid om de mensen te bekeren tot het vega geloof. (criminaliseren van het eten van vlees ) Ga je daar weer de lijnen volgen dan kom je uit bij de Postcode Loterij die als ‘sociale onderneming’.

de grote zwendel

The Great Swindle is de titel van een beroemd boek waarvan het verhaal overeenkomsten vertoont met de Grote Zwendel waarover dit artikel gaat: de groene industrie of het eco-industrieel complex.   ‘Follow the Money’ (lumière) is een gedramatiseerde Deense serie over megalomane fraude, gepleegd door het bedrijf ‘Energreen’ in haar opmars om wereldleider in de windindustrie te worden en opslag van stroom middels hun – gefingeerde-  ‘superconductor ‘ project. Niets voor niets speelt de serie in Denemarken waar de grootste windmolenfabrikant- Vestas- van de wereld is gevestigd en waar ‘groene energie’ een belangrijk exportproduct is. Evenmin is het jaar 2016 verrassend. Dat is namelijk het jaar waarin de groene energiesector op ‘stoom’ begon te komen, nadat de benodigde wettelijke regelingen waren ingevoerd om de zwendel mogelijk te maken.  Toen ook begon het grote stilzwijgen en wegkijken, hetgeen bewezen kan worden met de explosieve groei van de sector daarna.  Overduidelijk komt in het begin van de serie naar voren hoe de politiek betrokken is en ‘Energreen’ nooit had bestaan zonder miljarden subsidies van de Deense overheid. De serie toont hoe de hoofdrolspelers verstrikt raken in de zwendel en hoe hoogmoed hen uiteindelijk ten val brengt. Heel aannemelijk is het, dat het écht bestaande Deense Energiebedrijf Orsted, model stond voor het verhaal van ‘Energreen’ en vele andere bedrijven in die sector.      

Ørsted, tot november 2017 DONG Energy A/S, is een Deens energiebedrijf. Het bedrijf is in 2006 ontstaan uit de fusie van zes energiebedrijven, waaronder het olie- en gasbedrijf DONG dat in 1972 door de Deense rijksoverheid werd opgericht, en de elektriciteitsproducenten Elsam en ENERGIE2. Sinds 2016 steeg de koers van van Ørsted van 242 DKK, via 1.351 DKK in jan 2021 tot 856 DKK op 06 december 2021. ( wikipedia ) Vette winsten op de beurs. 

De media spelen een belangrijke rol bij het informeren van het publiek en zo mocht Bard de wijer – hier al vaker genoemd – een artikel schrijven over het project Porthos: de opslag van CO2 in een leeg gasveld, waarbij de ‘klanten’ Air Liquide, Air Products, ExxonMobil en Shell , 2,1 miljard incasseren aan subsidies en zich mogen afficheren als ‘groene bedrijven’. ( greenwashing)  

Zonder boekhouding heb je geen handel dus het was nodig geweest dat CO2 werd ‘gevalideerd’, zodat ermee gerekend kon worden.

In de serie over Energreen wordt duidelijk, hoe in een keten van bedrijven steeds de verliezen worden weggesluisd om zo naar de buitenwereld het beeld op te roepen van een kerngezond bedrijf.  Zo werkt het ook in de echte wereld met CCS, waterstof en VPPA’s (Virtual Power Purchase Agreements.)  In de speeltuin van de financiële wereld is alles mogelijk.  De European Energy Exchange (EEX) werd opgericht en geaccrediteerd om CO2 rechten uit te geven aan bedrijven, waaronder de ‘klanten van Porthos” .   De boekhoudkundige truc is nu dat ‘de klanten van Porthos, waaronder Shell ‘ die CO2 rechten verzilveren door hun CO2-uitstoot op te bergen in een gasveld, 22 kilometer uit de kust gelegen. Zo is het varkentje van de CO2 gewassen en worden tegelijkertijd de deelnemers ‘groengewassen’. Een groen imago is van levensbelang voor Corporate bedrijven. Wanneer die niet voldoen aan de richtlijnen van de task force on Climate Change , haken investeerders af en mogen pensioenfondsen zoals ABP en PME daarin niet beleggen. ( Lees de 2022 – brief van larry Fink, CEO van Blackrock dat oa ABP en PME als klant heeft )

Wat we in de boekhouding niet terugvinden is de CO2 uitstoot die het gevolg was van de bouw, onderhoud en exploitatie van de installaties en infrastructuur, weergegeven door de linker staaf.  Die hadden ze vast boekhoudkundig weggesluisd, net zoals dat ging in de serie ‘Follow the Money ‘.  Misschien dat er nog eens een onderzoek zal komen , waarbij te hopen is dat het voor de betreffende CEO ’s beter afloopt dan die van Energreen. Kijk de film  Follow the money via videos

Woensdag 16 augustus 2023 gaf de Raad van State groen licht voor het Project: deze exercitie in ultieme verspilling van fossiele brandstoffen en grondstoffen, enkel met als doel de financiële sector – pensioenfondsen – te dienen. ( ‘de petten van Shell” ) De winnaars zijn Shell en andere leveranciers van fossiele brandstoffen als ‘moeders’ van alle economische activiteit.

De muur van de media

‘‘Van dorpsomroeper naar moderne media Van de dorpsomroeper in de middeleeuwen waren de media geëvolueerd tot media conglomeraten van heden, waarvan de eigenaren zeer machtig en invloedrijk zijn. Rupert Murdoch, een bekend media tycoon…. ” ( uit De Nieuwste Economie )

Mainstream media berichten niet onafhankelijk en objectief over de economie van de energietransitie. Maar waaróm doen ze dat niet ?

Bovenstaande fragment uit “De nieuwste Economie ” geeft het antwoord : ‘ wiens brood men eet, diens woord men spreekt. Zo simpel is het . De mainstream media maken deel uit van het eco- industrieel complex waarvoor ze fungeren als communicatie- en marketing kanaal om het publiek te overtuigen van de noodzaak en aan te sporen producten en diensten af te nemen van gelieerde bedrijven. Alle Media brengen dezelfde boodschap van het eco-industrieel complex waarvan ze deel uitmaken en veruit de belangrijkste taak vervullen: de boodschap in het brein planten. Het eco – industrieel complex is de kongsi van overheden, de financiële sector ( Black Rock ), machtige NGO ’s zoals Greenpeace en het WRI ( Stientje van Veldhoven vertrekt ) en machtige bedrijven, verenigd in het World Economic Forum ( WEF )

De media aldus schrijven over zegeningen van de ‘groene’ economie – als nieuwe economische entiteit- met als doel de geldstromen dáárheen te dirigeren. Daartoe werden richtlijnen opgesteld door de Task Force on Climate-related Financial Disclosures (TCFD) . Brussel heeft haar ‘Taxonomie’. In 2021 werd ‘biomassa ‘ – als hoogste categorie aangewezen, ten gunste van oa gas. Reden was, dat biobrandstoffen CO2 – neutraal verklaard waren in het kader van de energietransitie. Hard wordt gewerkt aan de invoering van bio-kerosine door oa Shell en het Finse Neste Oil. ( zie via ‘ videos’ de film Planet of the Humans hoe de financiele secor, NGO’s en het bedrijfsleven daarin samenwerken en begrijp dan waarom de film in de media werd en wordt verzwegen )

Media die een tegengeluid laten horen, leiden per definitie een marginaal bestaan en worden, als het even kan, door de mainstream-media aangevallen en uitgeschakeld en steeds vaker zelfs verboden. Onlangs werd omroep ” Ongehoord Nederland’ door de NPO gedreigd met uitzetting uit het bestel vanwege tegengeluiden .

‘Als gevolg van de jarenlange inwerking door de mainstream media en het achterwege blijven van informatie uit andere kanalen, raakte het verhaal ingebed in het maatschappelijk en economisch leven. Grote groepen mensen ontlenen inmiddels hun bestaansrecht aan de economie van de energietransitie en werken bij groengewassen bedrijven. De muur van de media biedt bescherming tegen andere geluiden.

De meeste mensen vinden het prima want De communis opinio volgen betekent veiligheid, geeft rust en schept kansen voor een mooie carrière bij instituten en bedrijven. Als het betekent dat men de wetten van de natuur moet verloochenen of dat de waarheid geweld moet worden aangedaan, dan accepteert men dat.   

  • Alexis de Tocqueville (1805-1859 ) was min of meer de ‘uitvinder van Democratie ”. De belangrijkste voorwaarden daarvoor, zo stelde hij, waren Persvrijheid en onafhankelijke Rechtsspraak.

”Het idee dat een ‘democratie zich democratisch kan opheffen’ is terug te vinden in Tocquevilles werken, alsmede De Republiek van Plato. Om een absoluut en despotisch regime te vermijden, stelt Tocqueville maatregelen voor. Zo moet het bestuur niet volledig in handen van de overheid zijn, maar deels uitgevoerd worden door tijdelijk verkozen bestuursambtenaren. Vereniging van burgers, persvrijheid en onafhankelijke rechtspraak zijn belangrijk om te grote staatsmacht te voorkomen. ”  ( wikipedia )      

het amazone oerwoud

24-04-2021  Iedereen is het erover eens dat het Amazonegebied de levensader is van de planeet waarop wij wonen. Niettemin wordt haar voortbestaan bedreigd door de immens toegenomen vraag naar ‘bio’ brandstoffen die fossiele brandstoffen moeten vervangen volgens de plannen van Joe Biden, Frans Timmermans en de aanhangers van de energietransitie. Joe Biden, de nieuwe President van de VS, organiseerde de ‘Leaders summit on Climate’ om spreekwoordelijk nog wat olie op het vuur te gooien: in dit geval wat ‘bio’brandstoffen. De invoering van zijn nieuwe economische orde wordt zo verpakt als ‘redding van de planeet’. En passant was het de aanloop naar de eliminatie van de nog enige overgebleven ‘ontkenner’ Bolsenaro, die vervangen moet worden door Lulo da Silva, wiens straf inmiddels door de Rechter ongedaan werd gemaakt. In zijn verslag vatte journalist en columnist van de Volkskrant, Bart Wagendorp de Summit samen als:  ‘Nederlandse boeren die hun koeien en varkens vetmesten met Braziliaanse soja’, waarmee de toon weer was gezet. Brazilië is een gigantisch groot land, waarvan-slechts- het noorden deel uitmaakt van het Amazone bekken. Het grootste deel strekt zich uit over Venezuela, Peru ( waar de Amazone rivier ontspringt ), Colombia, Bolivia, Suriname en Guyana. Olie ( Venezuela op de derde plaats met de grootse reserves aan olie in de bodem),  goud ( Suriname ), uranium, ijzererts en diamant zitten er in de bodem en de bomen leveren kostbaar en gewild hout.  Maar vooral leveren de plantages derivaten voor de productie van ‘bio’ brandstoffen en ‘bio’ plastics ( gewild in groene kringen ) om de klimaatplannen van Biden en de EU te realiseren.   Logisch natuurlijk dat Biden, de de Europese Unie en in hun kielzog de internationale media,  Bolsenaro de schuld in de schoenen schuiven als afleiding van het feit dat in werkelijkheid ZIJ verantwoordelijk zijn voor het verdwijnen van tropisch regenwoud en gematigde bossen. ( kijk de film Planet of the humans )

15-04-2021 : Soja & Bolsenaro Koppel de woorden soja, tropisch oerwoud en Bolsenaro aan elkaar en algehele verontwaardiging golft over het land. Zinloos om nog in verweer te gaan. Dát is wat het laatse bericht van het WNF beoogt, ondertussen de aandacht afleidend van de betrokkenheid van Boskalis en Arcadis bij de aanleg van een 1000 km lange weg door het oerwoud van Brazilië en de bouw van een haven. Over soja zelf schrijft ‘Agrarisch verweer ‘ op haar site: “Soja wordt primair verbouwd voor sojaolie. Eenieder kan zelf opzoeken in welke producten het wereldwijd allemaal verwerkt zit. In de Verenigde Staten staat bij elke soja-plantage een fabriek waar eerst sojaolie uit de bonen wordt geperst. Wat overblijft is sojaschroot en dat wordt gebruikt als veevoer. Beter dan het weg te gooien lijkt me. Tegenwoordig wordt ook bierbostel, na het brouwen van bier, gebruikt als veevoer. Ook dat betreft een restproduct. En er is een project gestart, met succes, om olijfschroot te gebruiken als veevoer, na het uitpersen voor olijfolie. Met andere woorden: ook al zouden we geen sojaschroot meer invoeren/doorvoeren, dan nog wordt dezelfde hoeveelheid soja verbouwt voor de olie. ”

WNF en taxonomie

26-04-2021: EU adviseert investeerders om in ‘bio’ massa te gaan investeren omdat: ‘gas en kernenergie niet duurzaam zijn ‘. Zo staat te lezen in een publicatie van het WNF, dat zelf aan de wieg stond van de invoering van biobrandstoffen , samen met Greenpeace . ”EU- klimaat-taxonomie brengt natuur in gevaar- WNF verzet zich tegen slotakte ”: https://www.wwf.eu/?uNewsID=3106966

parasieten

boktorren, houtwormen en parasieten, hebben als overeenkomst ondermijnend te zijn    

Boktorren leggen hun eitjes in het spint achter de boomschors en de larven eten zich door het hout heen in de loop der jaren.  Bijvoorbeeld in een dakconstructie die dan zomaar- op een geheel onverwacht moment – met donderend geraas instort. Parasieten zijn organismen die leven ten koste van een ander organisme. Als we het over parasieten hebben in het dagelijkse taalgebruik dan bedoelen we daarmee vaak mensen die op kosten van iemand anders leven.  Dat beschouwen we normaal gesproken als asociaal en immoreel gedrag.   

In de wereld van hernieuwbare energie echter is het precies omgekeerd ( zoals daar alles is omgekeerd ) parasiteren op de buurman wordt juist aangeprezen als gewenst gedrag. Terecht kan worden gesteld dat bezitters van zonnepanelen parasiteren op de niet-bezitters. De niet-bezitters betalen de rekening die de bezitters indienen. Sinds een aantal jaren wordt de salderingsregeling als een ‘recht’ beschouwd van hen die zonnepanelen bezitten, want wettelijk vastgelegd. ( een wet waarin feitelijk ongelijkheid is vastgelegd ) Niet zelden ontsteken de bezitters van zonnepanelen, windparken ( coöperaties ) en inmiddels ook een gesubsidieerde elektrische auto in woede als je voorzichtig wijst op het feit dat jij zijn zonnepanelen en auto betaalt .Het werd zo ‘normaal’ dat mensen zonder gene dit soort teksten gingen plaatsen:    

”Toen ik elf jaar geleden een eerste installatie zonnepanelen op mijn dak liet leggen verklaarde men mij voor gek. De EDF ging mij nooit 58 cent per KWH betalen en mijn contract was niks waard want dat gingen ze vast en zeker niet betalen en dat zouden ze open breken etc. etc. Maar zie – ze betalen het wel degelijk en er is niks niet na gekomen en/of open gebroken. En nu beginnen de besparingen van de 2 e installatie hun rendement af te werpen en komen de opbrengsten van de leveringen aan EDF en de subsidies binnen. Nu laat ik er nog effe een hybride warmtepomp bij zetten. Al met al verdien ik dik aan dat hele klimaat gedoe.”   ( oscar in Frankrijk )  

Of deze :  

‘‘Bij mij liggen genoeg panelen om die halve accu bak te laden en nooit aan een betaalt paaltje hoeven te hangen… Heb dat Boodschappen hok niet voor het milieu maar wel voor de portemonnee. Reeds half jaar in bezit slechts één keer getankt 40 liter ofzo. Voor de lange afstand gewoon V6 diesel ”.  

of deze :

 ” Gelukkig net vorig jaar van het gas af gegaan, door naar een EPC0 woning te verhuizen. Geen energielasten, sterker nog we krijgen geld toe”.   

Je moet weten dat deze regelingen, die alleen gelden voor de welgestelden dus, werden bedacht door Kees Vendrik van Groen Links – nu directeur van de Triodos bank – en Diederick Samsom van de PvdA , kabinetschef van Europees Commissaris Frans Timmermans.  Beide lid van politieke partijen die het gelijkheidsbeginsel als een van de belangrijkste punten hebben staan in hun programma’s en zeggen zich te keren tegen het ongebreidelde kapitalisme .  

Het mag duidelijk zijn dat een economie, gefundeerd op parasitisme en verplichte winkelnering, uiteindelijk van binnen uit zal worden uitgehold door boktorren en houtwormen en met een donderend geraas ineenstorten. Net als het dak .       

de AGW-hypothese hoeft niet bewezen te worden

18-05-2021:  De AGW hoeft niet bewezen te worden.Onlangs had ik een pittige discussie met Helga van Leur op Linked In. Helga van Leur is weervrouw en ambassadeur van ‘weer en klimaat, duurzaamheid & gedrag’ en verbonden aan de Wageningen Universiteit.  Voor weermensen werd de energietransitie een nieuwe markt. Op basis van hun expertise en autoriteit kunnen bedrijven zich onderscheiden met hun producten of diensten of bepalen verzekeraars de hoogte van de premie. ( en die moet altijd omhoog natuurlijk in verband met de voorspelde overstromingen en andere rampen agv de ‘ opwarming’)  

Mijn gepeperde reactie op haar statement ontlokte de bekende  retoriek, zoals die gebruikelijk is bij bestuurders en verkopers van de energietransitie, voorzien van de term ‘we’, waarmee ze suggereren dat hetgeen ze vertellen algemeen wordt gedeeld en kritiek niet wordt geaccepteerd.  

Een voorbeeld van hoe zoiets er in praktijk eruitziet is het antwoord dat de Gemeente Nieuwegein schreef aan Dr.C. le Pair (85 ), fysicus: in het bezit van de KNAW medaille voor verdiensten voor de wetenschap, Ridder in de Orde van de Nederlandse Leeuw en voormalig lid van de Algemene Energie Raad. Naar aanleiding van zijn brief, waarin hij de gemeente had laten weten dat hun voornemen om in 2050 ‘energieneutraal’ te zijn was gestoeld op wensdenken en natuurkundig onmogelijk, kreeg de gelauwerde Dr. le pair dit antwoord van de gemeente:

” Investeren in een energieneutrale stad is een zaak van iedereen. Bewoners, ondernemers, maatschappelijke organisaties, kennisorganisaties en gemeente moeten voor deze stevige ambitie de handen ineenslaan en doen dat gelukkig ook. En de kennis van en ervaring in gebruik van nieuwe technieken neemt gelukkig in hoog tempo toe “.

Over het algemeen wordt de kennis en ervaring van gepensioneerde  professoren en ingenieurs door de huidige generatie ‘wetenschappers’ als ‘achterhaald’ beschouwd en niet meer van deze tijd. In de media worden ze ronduit beledigd, belachelijk gemaakt en neergezet als saboteurs.  In de NRC noemde columniste Rosanne Herzberger (36 )  ze ‘ grafzerken’.  Op deze pagina kunt u de volledige brief en het antwoord lezen. Op de site met verder veel belangrijk informatie. http://www.clepair.net/parijs-nieuwegein.html .

groen beleggen in biobrandstoffen

Groen beleggen. Onder druk van de leden van Pensioenfondsen en klimaatactivisten gaan pensioenfondsen (ABP ) ertoe over te beleggen in ‘groene’ bedrijven. Een van die bedrijven is het Finse Neste Oil, dat ‘bio’ brandstoffen maakt uit oa afgewerkte oliën ( uco ) en koolzaad. Het bedrijf is genoteerd aan de Nasdaq . Tot 2017 lag de koers rond de 12 euro, toen Neste een groen bedrijf werd. Van dat moment af steeg de koers van 12,26 euro naar 50,40 euro nu. Uitstekende belegging inderdaad. Neste Oil is echter allesbehalve een ‘groen’ bedrijf, maar het mocht zich zo noemen.  Op haar site schrijft het bedrijf zelf: dat bio’ diesel chemisch exact hetzelfde is als ‘gewone dieselolie’, maar, ingevolge de Brusselse wetgeving ( Taxonomie ), mag het ‘bio’ brandstoffen verkopen als CO2 neutrale brandstof, terwijl die ,in de keten van productie tot verbranding, minstens twee keer zoveel CO2 uitstoten dan in de keten van aardolie tot dieselolie het geval is. Daarnaast wordt land (bos gekapt ) gebruikt voor de productie van gewassen ( koolzaad ) en voedselproductie verdrongen. Bovendien verleent Finland ontheffing op het Europese verbod van 2013 op de – in milieukringen vooral – zwaar bekritiseerde neonicotinoïden bij de teelt van koolzaad. Hoewel Neste Oil bij nadere beschouwing dus helemaal niet groen is, is dát kennelijk een bedrijf waarvan actievoerders willen dat het ABP hun pensioengelden in belegt . Daarmee beleggen ze dan in een bedrijf dat medeverantwoordelijk is voor “ECOCIDE “ – moord op het ecosysteem inclusief soorten ( Oerang Oetang ) Hoe een en ander in zijn werk gaat is duidelijk te zien in de film Planet of the Humans ( ‘videos ) 1:14:58 met Bill Mackgibben over groen investeren.