De Nieuwste Economie. Zo luidt de titel van het boekje over de nieuwste economische regels. De Economie is onderhevig aan verandering: de regels worden aangepast aan het gewenste resultaat. Vanaf het begin van de vorige eeuw werkten mensen voornamelijk in fabrieken. Tot ergens in de 60 er jaren de ‘blauwe boorden’ gaandeweg wit werden en het aandeel van de agrarische sector en de (maak) industrie afnam ten gunste van de dienstensector waarin ‘geld maken met geld’ terrein won, culminerend in de huidige wereldeconomie waar alle lijnen samenkomen in de financiële sector als gevolg van het mechanisme van kapitaal en arbeid. Om de economie van de energietransitie mogelijk te maken was het nodig dat kapitaal niet meer risico dragend zou zijn en dat de regel van vraag en aanbod werd geschrapt ; de economie van de energietransitie is een gereguleerde economie waarin kunstmatig vraag en aanbod wordt gecreëerd en burgers worden gedwongen tot verplichte winkelnering.
Garanties op investeringen, verplichte winkelnering/afname, certificering, valideren van biomassa door het CO2 neutraal te noemen, zijn de principes waar de economie van de energietransitie op is gefundeerd. Niet meer op risicodragend kapitaal en productiefactor.
beschouwen we bijvoorbeeld een zonnepark vanuit de oude principes, dan zal geen enkele investeerder of bank daarin investeren omdat het al failliet zou zijn bij de oplevering, maar in de nieuwste economie graag ! Ondernemers in de hernieuwbare energiesector kunnen ongelimiteerd geld ophalen dankzij garanties die de overheid verstrekt . Het geld daarvoor wordt via de belasting en opslagen duurzame energie (ODE) bij de burger opgehaald. Hoewel een zonnepark in de gehele keten energetisch zeer slecht presteert en de CO2 uitstoot juist hoger is, wordt het verkocht als ‘duurzaam’. Hierna te noemen ‘fout duurzaam ‘.
De overtreffende trap van fout ‘duurzaam’ is het warmtenetwerk in combinatie met een biomassacentrale*. Warmte van een warmtenetwerk wordt verkocht als ‘duurzaam ‘, maar de energiebalans is bloedrood en de CO2 uitstoot vele malen hoger dan wanneer separate CV ketels worden geïnstalleerd voor verwarming en warmwaterbereiding. Energetisch dus een gedrocht en een aanslag op de natuur, maar financieel een feest voor de investeerders dankzij de nieuwe financiële regelingen.
Wanneer men eenmaal op het warmtenetwerk is aangesloten zal er geen weg meer terug zijn. Ook al besluit men geen warmte af te nemen dan toch betaalt men de vaste lasten die voor de leverancier een vaste bron van inkomsten vormen en van daaruit een gegarandeerde geldstroom.
De tarieven voor warmte van een warmtenet zijn gekoppeld aan de gasprijs. Warmtenetten werden aangelegd in een periode van lage gasprijzen. Nu ze klaar zijn worden de gasprijzen verhoogd zodat de investeringen dubbel en dwars terugverdiend kunnen worden. Dat is hoe de nieuwste economie werkt, verkocht als ‘duurzaam’, maar in werkelijkheid een orgie van verspilling en een aanslag op de natuur.
* Een Warmtenetwerk in combinatie met een gasgestookte of kolengestookte elektriciteitscentrale is energetisch het hoogst haalbare. Namelijk, de restwarmte, die anders geloosd zou worden op het oppervlaktewater wordt dan nog nuttig gebruikt .