In een ecologisch systeem is de kringloop van grondstoffen gesloten. Sinds we echter, ergens in de twintiger jaren, steeds meer kunststoffen of synthetische stoffen gingen gebruiken ( oa omdat grondstoffen vaak schaars waren of duur ) kwamen er steeds minder grondstoffen terug in de cyclus. Sindsdien bestaat de term ‘ afval ‘.
De grondstof van kunststoffen is aardolie. Aardolie wordt schaarser, maar het gebruik van, met name plastic verpakkingen, is de afgelopen decennia explosief gestegen en daarmee ook de het gebruik van aardolie en de vervuiling van het milieu en de zee ( plastic soup )
Elke dag weer worden wereldwijd miljarden verpakkingen weggegooid. Tankers vol met aardolie worden linea recta omgezet in afval, dat vervolgens in het beste geval -door verbranding -voor een gedeelte wordt omgezet in elektriciteit, maar voor een groot gedeelte terecht zal komen op de steeds groter wordende afvalberg. (landfills)‘
“Disposabels”, is een mooi woord voor producten die één keer worden gebruikt en daarna weggegooid. Denk aan de luchtvaart en medische wereld.
recycling. Soms kunnen de producten worden gerecycled . Gedemonteerd en dan weer worden gebruikt als grondstof, net als in de ecologische kringloop. Dat geldt echter alleen voor de plastics die tot de groep van de zogenaamde thermoplasten worden gerekend, zoals bekertjes, flesjes en allerlei folies. Niet de groep van thermoharders, die juist populairder wordt. “Composieten’ tenslotte, vezelversterkte thermoharders zijn zo mogelijk nóg populairder aan het worden, dankzij de eigenschap dat die extreem licht en sterk tegelijk zijn. Daarom worden bijvoorbeeld de wieken van windturbines er van vervaardigd en BMW gaat binnenkort complete auto’s produceren in een speciaal gebouwde fabriek in Amerika, omdat lichte auto’s minder energie gebruiken.
Via allerlei (om)wegen belanden plastics in de rivieren en de zee en komen zo weer terecht in de voedselketen.
Energie: Om een plastic verpakking te maken is maar heel weinig grondstof – bv. polyethyleen – nodig en maar heel weinig energie, maar voordat de verpakking uiteindelijk via vele omwegen in de verbrandingsoven beland of op de afvalberg, zijn een groot aantal stappen doorlopen waar energie ( olie ) voor nodig was.
Voorkomen zou dus moeten worden dat afval ontstaat.
Minder plastic afval betekent minder vervoersstromen bij de winning van grondstoffen, minder energie en vervuiling bij de productie en minder vervoersstromen bij de distributie – en inzameling met als gevolg : minder uitstoot van giftige gassen, minder CO2 uitstoot en minder landfills en minder ( maatschappelijke ) kosten.
Afval reductie = minder energie = minder uitstoot en = last but not least een besparing op de kosten in uw organisatie.