Hoe de burger in het financiële web werd gesponnen.
Het pré- energietransitie- tijdperk werd gedreven door technologische vooruitgang waarbij het streven naar meer brandstofefficiëntie de drijvende kracht was.
Het tijdperk van de energietransitie is gebaseerd op financiële hocus pocus uit de keuken van de financiële wereld; waar men de spelregels tijdens het spel kan veranderen naar wens om de winsten maximaal te houden. Overheden verzorgen daarvoor de benodigde wetgeving.
Het principe van de burger als onderdeel van het financiële systeem begon ongeveer aan het begin van de 70 er jaren toen de maakindustrie gaandeweg werd verdrongen door handel en financiële dienstverlening.
Dat was weer het gevolg van de autonome werking van kapitaal en arbeid.(1) Enerzijds was arbeid steeds duurder geworden doordat werknemers steeds hogere lonen hadden afgedwongen en anderzijds door technologische vooruitgang. Mechanisering maakte dat arbeid werd verdrongen door kapitaal, waardoor de maakindustrie verhuisde naar lage lonen landen of ‘derde -wereld’- landen, zoals we China toen nog noemden. De toegenomen mogelijkheden van transport -vliegen – en communicatie -ook weer gedreven door kapitaal, versterkten die ontwikkeling.
Blauwe boorden werden gaandeweg wit en steeds meer mensen vonden werk bij verzekeringsmaatschappijen en banken in de financiële dienstverlening die ook steeds internationaler ging opereren.
Tot de 70 er jaren bestond het grootste gedeelte van de werkende bevolking uit arbeiders bij fabrieken die woonden in huurhuizen die de werkgever vaak had laten bouwen voor hen. ( tot die tijd was de aanwezigheid van een fabriek of werk de spil geweest in sociale gemeenschappen ) maar vanaf de 70 er jaren konden steeds meer burgers een eigen huis kopen. Dat werd door de politiek mogelijk gemaakt met de introductie van de hypotheekrente aftrek, waarbij de rentelasten konden worden afgetrokken van het belastbare inkomen. Dat was de eerste stap waarbij burgers , althans voor een groot gedeelte van hun inkomen, zouden worden vastgeklonken aan het financiële systeem.
In 1957 was de AOW ingevoerd. Een ongelofelijke stap vooruit in termen van welvaart nu mensen niet meer hoefden te werken tot ze er dood bij neervielen, maar het was geen vetpot. De nieuwe economie bood de mogelijkheid van een pensioenregeling, gebaseerd op beleggingen, maar pensioenfondsen zouden alleen succesvol kunnen zijn als werknemers verplicht werden daaraan deel te nemen en zo geschiedde. Werkgevers, overheid en vakbonden bepaalden dat deelname aan het pensioenfonds verplicht zou zijn, zodat pensioenfondsen bestaansrecht zouden hebben. Het pensioenfonds was een tweede belangrijke stap in het vastklinken van de burger aan het financiële systeem dat daarna ook op globale schaal als kool begon te groeien.
In 2006 voerde Hans Hoogervorst (VVD) de nieuwe zorgverzekering in. In plaats van het ‘ziekenfonds’ kwam de ziektekosten verzekering waarvoor elke burger verplicht werd een maandelijkse premie te betalen.
Ook de auto en kinderopvang werden geïntegreerd in de financiën van een typisch huishouden waarin beide partners moeten werken.
Een hele speciale vorm van burgers vastklinken aan het financiële systeem is het warmtenet. Op dit moment erg actueel. Hoewel een voorwaarde voor de geprivatiseerde markt was dat burgers een vrije keus van energieleverancier zouden hebben, was de leverancier van warmte een monopolist. Afnemers van warmte van een warmtenet zijn zo -indirect- vastgeklonken aan het financiële systeem. In het geval de prijzen stijgen – zoals nu het geval is – kunnen mensen die een aansluiting hebben niet naar een andere leverancier overstappen. https://bureaulesswatts.nl/ultieme-verspilling/
Het mag duidelijk zijn dat de welvaart een enorme sprong maakte sinds de geldeconomie haar intrede deed en het welzijn van mensen in het algemeen verbeterde, maar dat de keerzijde ervan is dat de moderne mens vastgeklonken zit aan het financiële systeem als onderdeel van de globale geldmachine.
De plannen voor een energietransitie /Greendeal zijn bedoeld om de macht van de financiële sector nog verder te versterken. De energievoorziening, die vanaf het begin als een ‘voorziening ten behoeve van het algemeen nut ‘ -NUTS- werd beschouwd, werd door Laurens jan Brinkhorst – die daarvoor in de geschiedenisboeken zal worden genoemd als aanstichter – geprivatiseerd, hetgeen betekende dat vanaf dat moment de energievoorziening niet meer werd beschouwd als basale voorwaarde voor het functioneren van de industriële economie, maar daarvan deel werd gemaakt. Daarmee legde Brinkhorst de bijl aan de wortel van het principe van de economie ( concurrentievermogen ) Immers, nu werd energie niet meer geleverd tegen zo laag mogelijke kosten aan burgers en bedrijven opdat ze konden floreren(winst maken), maar tegen zo hoog mogelijke prijzen ten koste van koopkracht en verdienvermogen van bedrijven ( MKB) Een en ander volgens het vooropgezette plan van de leiders van de westerse wereld om de burgers nog verder vast te klinken aan het financiële systeem en waarvoor ze al 10 jaar eerder opdracht hadden gegeven voor de productie van 10tallen miljoenen slimme meters.
De slimme meter maakt het mogelijk om tussen ingaande en uitgaande stroom onderscheid te maken en te meten. Als burgers wettelijk verplicht zullen worden om stroom op te wekken met eigen zonnepanelen of windmolens, zullen ze in de fiscale val zijn gelopen van Vendrik (GL) en Samsom. Kon men met de salderingsregeling nog geld verdienen, ineens zal het betalen worden en men, vanwege de inmiddels wettelijke verankering van de regeling, vastgeklonken zitten aan het financiële systeem.
Het voorlopige sluitstuk om burgers aan het financiële systeem te koppelen is een plan, zoals dat onlangs werd gepresenteerd door de CEO van de ‘koolstofbank van de RABO- bank’, mevrouw Baarsma . Om burgers een CO2 budget te geven. Hebben die dan een tekort aan CO2 rechten. Bijvoorbeeld omdat ze veel vliegen of in de nabije toekomst te veel vlees eten – dan kunnen ze bij haar koolstofbank CO2-rechten bijkopen.
Zo is het de bedoeling dat middels ‘financial engineering’ burgers steeds verder in het web van het financiële systeem zullen worden gesponnen.
- Vanaf de start van de industriële revolutie werd arbeid verdrongen door kapitaal https://www.bertpijnsevanderaa.nl/arbeid-en-kapitaal/